sessiz çığlık

Konu: sessiz çığlık Cuma Kas. 30, 2007 10:31 pm

yanlış zamanda kurulmuş, yanlış zamanlı cümleydik
iğreti duruyorduk hangi öyküye yazılsak
üçüncü tekil şahıs kahramanlar çıkıyordu
kurmalı oyuncaklara benzeyen düşlerimizden
en çok boşluğa yakışıyordu sesimiz

hiçbir öykünün hiçbir kahramanıydık

gitmeler içinde kalanı oynuyorduk yalanlarımızda
gideni tanımıyorduk oysa,kalacak kadar da cesur değildik
kendine fazlalık hayata zamansızdı kimliğimiz
kördük ama renkleri sayıyorduk
ezbere anlatılan dostlukları ezbere yaşar gibi

herkes bir eksik yalnızlığa tamamlıyordu kendini

aynalarda kırık bir yansımaydı yüzümüz
kendisi değildik gölgemizin, bulamıyorduk biz olanı
öylece kalakalmıştık içimizin sığ sularında
ırmakları özleyip ırmaklara gitmek istemeden
her akşam biraz daha tükenmişlik ekiyorduk göğ(s)ümüze

bütün anlamlar içinde anlamsızdık nasılsa

sen, sokaklarını ele vermiş kentler taşıyordun güncende
dünyanın bütün meydanlarında kalmıştı yüzün
ve ne zaman gecikse yağmur
ne zaman kırmızıya düşse bir gülüş
üşüyordun

görgü tanığı yoktu yalnızlıklarının

alıntıdır