Gecelerin derin sessizliği hayalimin,
Titrek sokak lambaları refakatçisi rüyamın.
Her an bir çıtırtı duyacak gibi yüreğim,
Her an bir gölge görecek gibi gözlerim
Ve en son baktığımda sanki gözlerine emanetim.
Her bir yanı ihanet kokan caddeler arasında
Kanıt yok sessizliği bozan gözyaşıma
Dilsiz,konuşmaz kalbimin çığlıkları arasında
Gidiyorum gözlerine emanetim.
Bazen ayak sesimin gölgesinde
İsyan bayrakları çekilirken göklere
Cesur ama yalnız yüreklerim,
Özgürlük için can verdiğinde
Susarak düşenlerle birlikte
Gözlerin gözlerimin önünde.
Gökyüzü kara bulutlar,hain eller arasında
Ve en korkunç rüyalar en bahtsız kimselerin yatağında
Bazen sorgu odalarında,mahkeme yalnızlığında
Bazende ayrılk korkusuyla,
Ölüyorum gözlerine emanetim...