Yorgun akşamlardan dönüyorum

yine yeni kabuslardan uyandım
üzerime gece sinmiş
kokusu burnumda hasretliğin
içimde bir kırgınlık
halsizlik alabildiğine uzanmış
bitirimsiz şiirlerde boğuluyor
uzak ırak mevsimlerden geliyorum
ama; bunu sen bilmiyorsun..

yorgun akşamlardan dönüyorum
gözlerim kan çanağı
ufuklarımda alabildiğine uzanır mevsimsizlik
arınmış yarınlarım akşamdan sabaha
sen içimdesin
ellerimde bitirilmişliğin
halim yaman
sözlerim duman
yorgun düştüm
incitildim
savaşlardan dönüyorum
ama; bunu sen bilmiyorsun..

bedenimde şimdi ölüm yorgunluğu
ellerim tutmuyor derman
kucaklarcasına öfkeleri günüm
güneş doğmaz baharıma
mavisi yitirilmiş denizlerin
ormanlar yeşilinden yoksun
şarkılar anlamdan düşük
yarım kalmış şiirler
romanlarda anlam bozukluğu
ve her doğan gün
gebe ayrı bir kedere
sana biriktirdim sevinçlerimi
sevinmelerden geliyorum
ama; sen bunu bilmiyorsun..

şimdi ışıksız dünyamda bir gece
gecede alaca
zifiri korkular koynumda
dargınım yıldızlara
yokluğun bin bir acıdan arsız
kararmış kelam dağarcığı
harflerde savrukluk
yırtılmış sayfalar
yitirilmiş adına aşk denilenler
yitirilmiş yazılanlar
avutulmaya çalışılan
anlatıldıkça dibe vuran
varsayımlardan uzak
yalın yalnızlıklardan geliyorum
ama; bunu sen bilmiyorsun..

kanatan ayrılıklardan geliyorum
cebimde eskimiş bir mektup
dilimde ismin gizli
yazılı kaderim
yazılmışlık benden uzak
bense sana hasret
gözlerim kanıyor aldatmacasına vahanın
güllerde gizli gülüşlerin
bakışlarında karanfilin derinliği
duruşun laleden narin
aldanıyor yine gönlüm
sevmelerdeyim
sana geliyorum
ama; bunu sen bilmiyorsun..

yorgun yine kelimelerim
kalemimde ürkeklik
hasret başucumda
koynumda avuntularım
sana yürür
yine yol ayrımlarına düşerim
sağ yanım sensizliğim
solumda tarifi olmaz, durulmaz ağrılar
sancılar içinde geceliyorum
sabahlarımdan eksilmez kahroluşlarım
uykularımda tatlı bir serinlik
duruşun tam karşımda
üzerinde bembeyaz bir gelinlik
saçların dalgalanır yine şafaklara
ben kabuslarda boğulur
sana uyanırım
ama; bunu sen bilmiyorsun..

kadehlerde eskittim kederlerimi
üzüntülerimi dalgalara yazdım
bulutlara yüklenmiş gençliğim
zamanda donukluk
eskiyor dün
sana şehirler kuruyorum
yollar yapıp saraylar inşa ediyorum
ama; bunu sen bilmiyorsun..

mevsimler eskittim adında
nisanda yağmurlar ıslatır bedenimi
sellerde boğulur yüreğim
bedenimde depremlerden arta kalanlar
dağlardan sürüklenmiş
yuvalanmış uçurumlardan yarın hayallerim
üşüyorum
uzak ırak hasretlerden dönüyorum
yorgunum
sana geliyorum
ama; bunu sen bilmiyorsun..

bilmedin gün doğmaz gecelerde neler çektiğimi
her gece defalarca öldüğümü
topraklara serildiğimi
bedenimde kirletilmişliğimi
kalp sancılarımın şiddetini
bilmedin
sensiz neler çektim
adında baharlar eskittim
bilmedin
bilmiyorsun
bilemeyeceksin..