Şiirler

yapraklarin rengi soldu
bu kacinci mevsim oldu,
ister dinle ister saklan
sana benden baskasi haram.

bak el ne derse desin dedim,
gidermiydim cok sevseydin,
oyle ucuz, migdeden degil yurekten olsun istedim,

aylar gecti yillar gecti, kapanmadi hala yaram.
izmi kaldi?, canmi yandi? bir kez olsun hic sormadin.
simdi
ister anla ister duyma, istersen geri donup hic bakma,

sana benden baskasi haram
sana benden baskasi YALAN ....

adını hecelemekle başladım aşka
tadını hiç bilmeden
yüzünü ezberlemeden
tenine dokunmadan...

ve adını tamamlamak
tadını almak
yüzünü ezberlemek
ve tenine dokunmak
yaraların en büyüğünü açtı yüreğime...

sol tutkum,ezberimdesin...

Üstümde yılların ezikliği var
Vefâsız, dünyâmı etti bana dar
Çektiğim çileler kaldı sâde kâr
Çürüyen gençliğe acırım şimdi...

Yüzüme gülüşü, yalanmış meğer
Koynumda besledim, yılanmış meğer
Zehrini kusmaya dolanmış meğer
Boşuna sevgiye acırım şimdi...

Kahretti, hayâta küstürdü beni
İçime kapattı, susturdu beni
Her şeyden bezdirdi, pusturdu beni
Kaybolan benliğe acırım şimdi...

Sessizce,
Bende seni hiç tanımamış bir ben bırak.
Yalın ayak koştuğum yollarını
Ellerimi yakıp kavuran dualarımı sil hafızandan
Bende sana hiç yanmamış bir ben bırak…

Gizlice,
Senden bana çıkan bütün yönleri geri çevir.
Çıplak düşlerde kayboluşlarını
Kan ter içindeki uykularını yastığında bırak
Bende sana hiç kanmamış bir ben bırak…
Bir yanım aşk,bir yanım deprem
Yıkıntıların altında kaldı düşlerim
Geleceğim enkazlar altında
Hangi el yorulmadan enkazlarımı kaldırıp
Düşlerimi güne uyandırır?
acıyla;
bende sana yanmış bir yürek bırak
doğmayan sabahlarda
ağladığım yatağımda
sarıldığım boşluğunda
sana kanmış bir ben bırak

özgürlükle;
bende sana gelmek isteyen bir yol yarat
sevdamı sürgün ettiğim bi iz bırak
yüzümü kana buladığım
bir intihar yarat...

gel ve beni baştan yarat....

Yine Kendi Kendime Sormadan Duramadım
Niye Seni Böyle İstiyorum Bulamadım

Cinayet mahalline dönen bir katilsin,

Emin olmak zorundasın

En önemli cinayetinde tüm yüreği tanınmamış hale soktuğuna

Fakat zaman gelecek,sen kurbanınla yüzleşecek

Tüm hikayeyi yeniden,ağır ağır yaşayacaksın

Pişmanlık olmayacak

Satır satır unutmuş olacağım ücra köşelerini

Sevmek yetmeyecek gururu doyurmaya

Öldürdüğüm parçalarımdan bir cinayet yazacağım

Yeniden,,

Ölümlerden beğenilen ölümüm olacak

Ve yine sana geleceğim

Öldür diye

Öldür ve terket diye…..

sen gıttın....
sacıma erımez karlar yagdı.
mevsımlerın bıle tadı yok.
baharım sende kaldı...

Artık geceleri unutmuş gibiyim
Aynı senin gibi
Şiir yazamıyorum karanlık
Sessiz sakin geçen
Buğulu camlarda sabahladığım gecelerime
denizi izliyorum
Ruhumu dinlendiriyorum
Sonsuz sessizliğini dinleyip
Her ne kadar gözlerin aklıma gelip
Sessizliğim Bozulsada
Olmuyor gözlerini düşünmeden
uyumak mümkün mü?
Ömürümce gördüğüm en güzel gözleri
Düşünerek gözlerimi kapatıyorum bu gece.

Yine sonu gelmeyen bir gece
Yine bitmeyen bir sensizlik
Yıldızlara sor onlar sahit
Sevenler gece ölür
Bunu yanlız seven bilir
BEN BİLİRİM BEN..!!!

Dön gel bana
Feryat figan bekler kalbim
Çok yorgunum
Kurtar beni sensin çarem
Çöl çiçeğim

Korkularım hüzne ortak oldu
Bilinmez yoldayım
Sevmişken böylesine vazgeçemem

Gözler sanki zindan
Sözler günah, yalan
Sormam yine de yar neden

Kaygısız sevgilim
Hiç mi insafın yok senin
Gözyaşım sel gibi
Aldı benden gençliğimi

Kaygısız sevgilim
Yetmedi mi çektiklerim
Dertlerim dağ gibi
Aldı benden gençliğimi

Kaygısız Çöl Çiçeğim...

seni sevmek,
ayaklarımın yerden kesilip göğü avuçlamaktı.
Sevgi, Ayrılığa bırakacakmış yerini deseler inanmazdım.
ve varlığında düşünmedim bir gün yok olacağını.
en mutlu en nadide günlerimiz olacaktı.
Seninle.
Sen yoksun yanımda sevgilim yoksun.
Ümidim hala var bir gün döneceksin diyerekten.
Kendimi Avutuyorum belkide
Her gece dualarıma sığdıramadığım sevdiğim dön artık ayrılık ölümden beter...

Gözlerim çocukları yoksul bir ülke şimdi
içimin kızıllığınca gül ve yangın
dalında unutulmuş bir üzüm tanesiyim belki
belki bir söğüt dalının efil efil titreyen yaprağıyım
uzak bir iklimde esip geçen rüzgarlara ağıt yakan

bir gün çözüp bakışlarımı tel tel kirpiklerimden
elif elif ağlayan gümüş saçlı bir anneye bağışlayacağım
son kez ağlayacağım belki düşerken sevdanın eşiğine
varsın bağışlamasın beni hayat ki,
ay uzak tepelerin ardına çekilsin
yarasına acılar düşsün kırlangıçların
eriyip gitsin hüzünlü bakışlarımda ne varsayokluğuma kahırlanmayacaksa bu kent
ah çekmeyecekse eğer ardımda kalan anılar

Ah ey yarasında nehirler fışkıran kalbim
susuyorum işte acılara akan bir sesle
hayati, ateşten bir ip boynumda
koynumda buzdan bir top
biliyorum her susuşun ardında bir yalnızlık var
bir özlem var, kahırlanmak var
düşlerin her uzanışında yıldızlara
hüzünlü yüzüm aykırı sakalımla
dünyanın orta yerinde kederli bir dağ gibi duruşum ondan
ondandır yaban otları gibi aykırı duruşum
bunca incinmişliğim ondan
içimi kemirirken utangaç ulalar heyulasında geçmişim

susuyorum ki, acıma kimseler merhamet etmesin
çünkü hep sevgilerden aldım suların derin akışını
ve nakışını yüreği elmas bir kızın dantelinden söktüm
biliyorum yangınlar kentinde kıvılcımlar
bir sevdadır gül yaprağına konmuş
bütün yıldızlar sırtını dönmüş bana, ayda küs
hayat bu işte ey kalbim bir varmış bir yokmuş

varsın kirpiklerimden acı dökülsün
yüreğimde büyüttüğüm kır menekşeleri için
son bir damla su istiyorum senden ey kalbim allah aşkına
bu çölleri sen yarattın iflah olmaz ömrüme
senden aldım bu kadar sevmeyi, özlemeyi, kahrolmayı
şimdi boynumda kendi ellerim bağışlama beni
tükenmiş ümitlere yeni vahalar gerekmiyor çünkü

her bahar kuşlar kanat çırpınca özgürlüklere
sesler gelince karlı dağların ardından türkü ırmaklarında
ve ben uzanıp durduğumda yatağıma ince bir su gibi ıssız
sorun kalbime özlemek nedir, acı çekmek nedir, hüzün nedir
yasaksa aşk titreyen yüreklerin deltasında
varsın kurusun güller, sular kararsın, kumlar yansın
bir çöl akşamıyım artık
bir bıçak keskinliğinde yakınmadan esip geçiyor düşlerim

savunmasızım, sus ey kalbim intizarın sende kalsın
gizle, vuslatı arzulayan bir kor ol yan kalbim, kimse bilmesin

bütün çığlıklarını kuşansın gelsin ölüm

Her atışında sevdanın kahkaları takılmalı oltana masallar anlatmalısın sevdiğine aşka dair sevdaları işlemelisin yüreğine üstüne üstüne yürümelisin zamanın korkusuzca ona karşı gelmelisin yüreğinin diplerinde savaşlar çıkarmalısın hücrelerinde savaşmalısın sevdanın çarkını çevirmeye bu kez sözcüklerin yetmiyorsa ayrılıkları bitirmeslisin acıları kurutmalısın sayfalar arasındaki güllerde ihanet kelimesi geçmemeli cümlelerinde özlem duyduğun aşkı haykırmalısın.Kalbindeki okyanuslara üzüm karaı gözlerinle yaşam suyu vermelisin sevdiğine bir günde dört mevsimi birden yaşatmalısın ona iklimlerin en güzelini getirmelisin yanına öyle sevmelisin ki sevdan sınırsız olmalı zifiri günler geride kalmalı sevdiğine güneş yeniden doğmalı.ve.. kış ortasında kapına getirmelisin sevdanla baharı binbir renkli çiçekleri kar tanelerine tercih etmelisin bazen küçük bir tebessüm vermelisin bazen ise koca bir yürek işte budur sevmek işte budur yüreğimle seviyorum diyebilmek.

İkimiz yaralı askeriz artık
Ve ikimiz darmadağın yıkık perişan
Birimizin yağmalanmış bütün duyguları
Birimizin kör topal artık bütün yarınları
Ve işte aşkımızın son fotoğrafı
Benim ellerimde bir teslim bayrağı
Senin boynunda bir ihanet madalyası
Yıllarca hep böyle asılı kalacak
Artık hiç birşey
Ama hiç bir şey
Eskisi gibi olmayacak

Bu satırları yaşanabilecek durumdayken benim hatalarım yüzünden asla yasanamayacak olayların anısına yazıyorum. Benim korkularımı , benim aşklarımı, herseyimi sana yönelten bu hayat bize en acımasız oyunlarını oynadı..şimdiyse tüm olanların unutulması gereken bir gecede, şafak sökmeye yakınken yine sana dönüyorum..
Aslında tüm olaylar benim sucumdu,itiraf etmek gerekir. çünkü sen yaşanmayan ilişkimiz boyunca hiç bir şey yapmadın,hep soguktun!! Buz kalıbı rolünü oynardık birbirimize. Sen ilgi isterdin ben gösteremezdim.. böylece karsılıklı buz kalıpları olurduk . kimse aramızda bir şey gectigini anlayamazdı,sen rolünü öyle güzel yapardın ki..bense seni görünce heyecanlanır,kızarır,şımarırdım. SAflık taslardım heterojen aşkımıza. o ise kendi gibi olan sende kalmayı tercih ederdi. yani ben ne yaparsam yapayım boştu...
Seni özledim herşeye ragmen.. seni caldırabildigim nadir aksamlarda geri caldırmanı beklerken uyuyakalmayı,uyandıgımda mesajını görmeyi,boşuna küstügümüzde barışmayı teklif etmeni (caktırmadan da olsa ),yan gözle beni izlemeni özledim.. ve sesini duymayı istiorum su an,buna ihtiyacım var,en iyi dostum radyom bile baha ihanet edior,sarkıları yanlış seciyor.Ama ona ne diyebiliriim ki.. suc bende, olmayacak hayalleri olabilir kılan sana olmaz bir tavır takındım..
Artık okula gitmei hiç canım cekmior. okulda kafayı yiyecek gibi oluorum. hangi köşeye baksam aklıma sen geliyorsun. İnan , spor salonuna adım atamıyorum,o akşamın aklıma gelmesinden korkup geri dönüyorum. beraber yürüdügümüz ufacık anları,bana dönüp baktıgın ve gülümsedigin 2 saniyeleri bile hatırlıyorum. Hani bir kez okula saclarını jöleleyip gelmiştin. ve o ara nedense ayrıydık,uzaktık.. etrafın kucuk cocuklarla doluydu ve sen dırdır konusuyordun.ikinci donemdi ve senden ayrılacagım gün git gide yaklasıyordu. o gün cok tatlıydın,ve seni gordugum her saniye bana kacınılmaz sonu hatırlatıyordu. SENİ KAYBEDECEKTİM:!! o gün dayanamayıp msj cekmiştim fakat cevap yoktu..korkmustum seni coktan kaybettim sanmıştım..ama bir kac gun sonra bir cevap vermiştin.. unutamıyorum hala...
daha fazla konusmayacagım.. yazdıgım her saniye bana acı veriyor.. seni unutamıorum.. koyamadım yerine kimseyi, sevemedim kimseyi icimdeki sen gibi.. belkide beni bana ogreten sendin, belki o yüzden senden kopamıyorum..

seni özlüyorum yine o kadar bendesin ki
kaldırımda oturuşumuz geliyor ilk önce aklıma
çocukça şakalar yapardık ya yoldan geçenlere
bize bakıp bakıp gülerlerdi

şimdi yine ordayım ama
sensiz
bu kez geçenler neden bana acır gibi bakıyor
yoksa seni görmüyorlar mı içimdeki seni göremiyorlar mı
yoksa yaşadıklarım bir hayal mi yine
saatler kaçı gösteriyor ki
ay ışığıda olmasa tepemde
sanırım geç oldu
artık şehrin boş sokakları benim
artık geceler benim
artık göz yaşlarım ve bekleyişlerim ise senin

AFFEDILMEYEN

Bilmeyeceksin
Ne düsündügümü
Ne hissettigimi
Affetmeyecegimi
Bilmeyeceksin

Dumanlar basimin üstünde halka halka oldugunda
Aklima geldigini
Her aklima gelisinde
Yine bir deprem yeri oldugumu
Affedilmeyecegini
Bilmeyeceksin

Sarardiginda baharlar
Basimin sola düstügünü
Sol yanima bir yaprak düstügünü
Giderken buralardan
Düslerimde neler oldugunu
Affetmeyecegimi
Bilmeyeceksin

En güzel siirlerimi de bilmeyeceksin
Bir gün oturup karsima
Gözlerimde neler yazdigini
Artik okuyamayacaksin
Affedilmeyecegini
Bilmeyeceksin

Seni sevdigimi unutacaksin
Sonra da bilmeyeceksin seni sevdigimi
Kalkip giderken ardinda neler kaldigini
Sormayacaksin
Önce merak etmeyeceksin
Sonra unutacaksin
Bilmeyeceksin

Kahramanlik ne care
Elden gelmez namertlik ki
Bu can kac ben tasir
Bilmeyecekler
Gelmez kalbine üflesem nefesim
Üflemeyecegim
Bilmeyeceksin

Daha nice daglara yetmez ki gücüm
Yazsam seni yagmura tükenmez ki icim
Bir gergef dokur ki yara icimde bicim bicim
Bu onulmaz yaralarima bir kavlin kâfidir
Söylemeyecek dillerim
Bilmeyeceksin
Daha da ötesi
Affedilmeyeceksin...

SEN artik gözyaslarimdasin... su gibiydin... avuclarimin arasinda... akmamam sizmaman icin simsiki tuttum... kimildamadim, nefes bile almaya korktum, sizarsin parmaklarimin arasindan diye... basardin en sonunda... oldu bak istedigin... artik tutamiyorum avuclarimin arasinda kayi verdin... hic yok gibi, hic olmamiscasina... ben bir ölüyüm sense gözyasimsin... her an doguyorsun gözlerimde... ve kayboluyorsun... yanaklarimda...

...umutlarimi caldin----- umut cicegim....

hayatİn KaÇ Kİyİsİ Vardİr Yada Ben KaÇ İssİz Suda Sevgİyle BoĞulmusumdur Kac Defa Mutluluk UĞruna Canİmdan Olmusumdur Kİm Bİlİr KaÇ Kere ÖlmÜsÜmdÜr Hayatta Kalmak Adİna Tek İstedİĞİm Sendİn Senlİ DÜŞlerİmde YasattİĞİm Sevgİnle BenlİĞİnle Bendekİ Gİzemlİ Hayalİndİ Tek İstedİĞİm İÇİnde Sen Olan Mutluluktu Öyle Ya Zaten Sensİz MutluluĞun Fİsİltİsİ Bİle Duylumasdİ KulaĞİmda Nerdesİn Kİmdesİn Şİmdİ Yada Ben Nerdeyİm Kİmde Arİyorum Kendİmİ Sende Yİtİrdİklerİmİ Nerde BİrakmİŞtİm Yasamayİ En Son Ne Zaman SevmİŞtİm Senİ… Bu Kadar Acİmİydİ Hayatta Olupta ÖlÜmÜ Tadmak Bu Kadar Mecburmuydu Bu Ayrİlİk Bu Kadar Basİtmİydİ Bİr Cana Kİymak Ne Olursa Olsun AldİĞİm Her Nefesİ Senİ Katarak İÇİme CekeceĞİm UyandİĞİm HergÜnde Senİ AlacaĞİm Umutlarİma Sen Olacaksİn Hayatİmİn Her Anİnda Bİtecek Bu Özlem Senİn Sevgİnİn Yolunda Ve Ben Sen OlacaĞİm Bu Acİmasİz KaranlİĞİn AydİnlİĞİnda BİrgÜn Beenİm Toprak Olsada Ben Senİnle Son BulacaĞİm Bu İssİz KaranlİĞİmda……….

Sunu Anladİmkİ Bİr Nefes UzaĞİnda Olsam Hayat Cekİlmez Oluyor Senİ GÖrmesem DÜnyam Kararİyor Sesİnİ Duymasam Kulaklarİm SaĞİrlaŞİyor SİcaklİĞİnİ Hİssetmesem Kalbİm Buz Kesİyor Bedenİm Donuyor Senİ Ölesİye Cok ÖzlÜyorum Bu Bazen Dayanİlmaz Oluyor ÖlÜmden Dahada Acİ Bİr Sehy Sensİzlİkten Canİm Yanİyor Nerdesİn Şİmdİ Hangİ Seste Hangİ BakİŞta Kİmlesİn Ne Olurdu Bİr Sanİye Bİran Bİle Olsa Yanİmda Olsan Sana Sarİlsam Ne Olurdu Bana Tekrar Hayat Olsan Senİ Yasasam..........

yorgunum Bİtkİn DÜŞmÜŞ Bedenİm Yanlİzlİk TÜketmİŞ Umutlarİmİ Sende Yoksun Ya HayallerİmkÖr Karanlİklara Teslİm Olmus DÜŞlerİmİ YİtİrmİŞİm Ardİndanbakarken GİdİŞİne TakİlmİŞİm OlduĞum Yerde Öyle Bİr KalmİŞİmkİ Halen Benİ ÖldÜrdÜĞÜn Yerde GÖzlerİndeyİm..............

sana RÜya Diyemem, Senden Uyanamam Ki
Nerede Olursan Ol, Seninleyim Ben Sanki
Bulutlu GÜneŞimsin, Sevgilimsin Benimsin
Yaz YaĞmurum, KiŞ GÜlÜm, NeŞemsin Kederimsin
Seninle Dolu DÜnyam, GÜndÜzÜm Gecem Sensin
Ölsemde Ayrilamam, BenliĞim Ruhum Sensin

ÜÜŞÜyorum Cok SoĞuk Bİr Karanlİk Bedenİmİ SarmİŞ SİcaĞİna Hasret Senden Uzakta Sensİz ÜŞÜyorum Öyle Hasretİmkİ Sana Öyle Özledİmkİ SİcaĞİnİ ÖlÜm Gİbİ Buz Tutmus BenlİĞİm Hasretİnle Yok Oluyorum Yudum Yudum...

hİÇ BİlmedİĞİn Bİr GerceĞe İnandİnmİ Ne OlduĞunu Yada Nerde OolduĞunu BİlmedİĞİn Bİr Hayale Sarİldİnmİ Sen HİÇ GÖremedİĞİm Bİr DÜŞe Umut BaĞladİnmİ Nasİl Acİtİr Yanlİzlİk İÇİmİ Bİlİrmİsİn DuymadİĞİnbİr Sese Merhaba Dİyebİlrmİsİn Bİr Dİlencİnİn Dİleenen Ellerİ Gİbİ Hayattan Mutluluk Dİlendİnmİ HİÇ HİÇ Geceye GÖzÜnÜ Kapatİp Yalvardİnmİ Sabah Olsun Dİye Sen HİÇ Korktunmu 26 Yasİnda Karanlİktan ÖlÜm GÖlge Gİbİ PeŞİnde DolaŞtİmİ Senİn Ruhun ÜŞÜdÜmÜ YİtmİŞlİĞİnde HİÇ Toprak Koktunmu En Caresİz Anlarİnda Kİmsesİz İnsanlarİn Anlamsİz HaykİrİŞlarİnİ Duydunmu İsyan Ettİnmmİ Hayata Oturupta AĞladİnmİ Bİr ÖĞle Sonrasİ GÖzlerİnİ Karartİp BİÇak Gİbİ Acİlarİn Battİmİ HİÇ YÜreĞİne Sen HİÇ ÖldÜnmÜ...............

Ne zaman baksam çevreme elli yıl sonra
Hep aynı gürdüklerim; bir keşmekeş, bir bozuk düzen
Bir lokma ekmek uğruna tükenmesi insanların
Yaşamak ve ölmek için hep aynı neden

Sefil doymazlık:ete, kana, paraya
Öylesi bir açlık ki eksilmeyen, bitmeyen
İnsan, ezebildiğince mutlu insan, oğul
Nereye gidersen git hep o tuzak, o dümen

Küçük hesaplarla kabaran büyük hesaplar
Ve değişmez çığlığı insanoğlunun: Ben, ben, ben!"
Sen yok musun? Onlar yok mu? Biz yok muyuz?
Nereye bu gidiş? Delicesine pupa yelken

Söyle neyi değiştirebilirsin ki tek başına
Yıldırırlar, sustururlar vururlar seni de hemen
Düşler bitmişse, gerçekler bir tokat gibi inmişse
Tek başına mutlu ol bakalım, olabilirsen

En güzeli sevmek diyeceksin insanları tümüyle
Usanmadan, bir şey ummadan, beklemeden
Ver, durmadan ver, eller uzanmış, baksana
Ver ki; kurulsun sofra, başlasın şölen

Bir yanda umutların, düşlerin, düşüncelerin
Bir yanda aldığını geri vermez koca bir evren
Bak! Bütün ağızlar yutmaya hazır seni
Bir noktadan, bir lokmadan başka nesin sen

Dönüp gerilere bakıyorum, bir de kendime
Elli yıl geçmiş, ha gün, ha yarın derken
Değişen birşey yok, bir şaşkın benden başka
İşte aynı yol, aynı kapı, aynı merdiven

Hani nerdeler? Kimi yitmiş kimi gitmiş dostların
Bir ak saçlı anan kalmış yolumu bekleyen
Sabah-öğle-akşam . . . Hep o tekdüze yaşam
Ve kırılmış bir kalple yorulmuş bir beden

İşte böyle geçti yıllar. bozbulanık
Ben sevdim, ben ağladım, başkalarıydı gülen
Ne zaman uzattıysam ellerimi, parçalandı
Mutluluk serseri bir mayındı denizlerimde yüzen